PIKNIK
TRZECIOKLASISTÓW
Tradycją już się stało, że uczniowie kończący trzecią
klasę na zakończenie mają piknik rodzinny. Nasze spotkanie miało miejsce
23 czerwca 2016 r., na posesji państwa Waszkiel. Dopisały nam i pogoda,
i dobre humory, bo jak tu się nie cieszyć w przeddzień wakacji.
Organizatorami pikniku byli rodzice, którzy w
tym roku przybyli bardzo licznie. Przygotowali oni wspaniały
poczęstunek: kiełbaski i inne przysmaki z grilla, hamburgery, ciasta,
owoce, a nawet lody. Rodzice włączyli się również aktywnie do gier i
zabaw przygotowanych przez uczniów. Wśród atrakcji był dmuchany zamek,
tor przeszkód, malowanie twarzy według koncepcji uczniów, bilard i
piłkarzyki. Największą frajdę sprawił jednak mecz piłki nożnej - dorośli
kontra dzieci. Ja, choć grałam na prośbę moich wychowanków pierwszy raz
w życiu, przekonałam się, że ta gra może sprawiać przyjemność. Chociaż
na pierwszy rzut oka można by powiedzieć, że rozkład sił nie był
sprawiedliwy, bo dorośli przewyższali wzrostem i doświadczeniem, to
jednak lepszą sprawnością fizyczną oraz techniką dysponowali
trzecioklasiści. Dorośli musieli ulec przewadze dzieci i ten mecz,
wprawdzie bez żalu, ale przegrali. Nasunęła się refleksja, że pan Adam
Nawałka może być spokojny o przyszłość polskiej kadry, a jeśli nie on,
to na pewno Pomorzanin Zamęcin.
Później były jeszcze dwie rozgrywki w dwa ognie drużyn
mieszanych. Najbardziej podobały się one rodzicom, którzy stwierdzili,
że wspólna zabawa z dziećmi może dostarczyć wielu emocji i wrażeń.
Ponieważ był to również Dzień Ojca, nie mogło więc
zabraknąć życzeń i tradycyjnego "Sto lat" dla tatusiów obecnych na
pikniku.
Ten piknik był wspaniałym posumowaniem trzech lat
wspólnej nauki, które bardzo szybko minęły. Były one pełne wytężonej
pracy, wielu sukcesów i zaowcowały niezapomnianymi wspomnieniami.
Moim drogim wychowankom życzę wielu sukcesów
edukacyjnych, a przede wszystkim wytrwałości w dążeniu do celu. Rodzicom
moich uczniów życzę, by ich dzieci były dla nich, jak dotąd, powodem do
dumy.
Bardzo dziękuję za trzy lata nauki i współpracy.
Elżbieta Andruszewska
|