PIKNIK TRZECIOKLASISTÓW

Tradycją już się stało, że uczniowie kończący trzecią klasę na zakończenie mają piknik rodzinny. Nasze spotkanie miało miejsce 23 czerwca 2016 r., na posesji państwa Waszkiel. Dopisały nam i pogoda, i dobre humory, bo jak tu się nie cieszyć w przeddzień wakacji.

Organizatorami pikniku byli rodzice, którzy  w tym roku  przybyli bardzo licznie. Przygotowali oni wspaniały poczęstunek: kiełbaski i inne przysmaki z grilla, hamburgery, ciasta, owoce, a nawet lody. Rodzice włączyli się również aktywnie do gier i zabaw przygotowanych przez uczniów. Wśród atrakcji był dmuchany zamek, tor przeszkód, malowanie twarzy według koncepcji uczniów, bilard i piłkarzyki. Największą frajdę sprawił jednak mecz piłki nożnej - dorośli kontra dzieci. Ja, choć grałam na prośbę moich wychowanków pierwszy raz w życiu, przekonałam się, że ta gra może sprawiać przyjemność. Chociaż na pierwszy rzut oka można by powiedzieć, że rozkład sił nie był sprawiedliwy, bo dorośli przewyższali wzrostem i doświadczeniem, to jednak lepszą sprawnością fizyczną oraz techniką dysponowali trzecioklasiści. Dorośli musieli ulec przewadze dzieci i ten mecz, wprawdzie bez żalu, ale przegrali. Nasunęła się refleksja, że pan Adam Nawałka może być spokojny o przyszłość polskiej kadry, a jeśli nie on, to na pewno Pomorzanin Zamęcin.

Później były jeszcze dwie rozgrywki w dwa ognie drużyn mieszanych. Najbardziej podobały się one rodzicom, którzy stwierdzili, że wspólna zabawa z dziećmi może dostarczyć wielu emocji i wrażeń.

Ponieważ był to również Dzień Ojca, nie mogło więc zabraknąć życzeń i tradycyjnego "Sto lat" dla tatusiów obecnych na pikniku.

Ten piknik był wspaniałym posumowaniem trzech lat wspólnej nauki, które bardzo szybko minęły. Były one pełne wytężonej pracy, wielu sukcesów i zaowcowały niezapomnianymi wspomnieniami.

Moim drogim wychowankom życzę wielu sukcesów edukacyjnych, a przede wszystkim wytrwałości w dążeniu do celu. Rodzicom moich uczniów życzę, by ich dzieci były dla nich, jak dotąd, powodem do dumy.

Bardzo dziękuję za trzy lata nauki i współpracy.

Elżbieta Andruszewska